مقایسه کیفیت دلبستگی به مادر در نوجوانان ناشنوا و عادی

مقدمه: دلبستگی عبارت است از برقراری پیوند عمیق با افرادی خاص در زندگی به‌نحوی‌که تعامل با آن‌ها باعث احساس نشاط و شعف شود و وجود آن‌ها به هنگام تنش مایه آرامش باشد. دلبستگی در جریان چرخه زندگی از مادر به نزدیکان و بالاخره در گروه‌های پیش از پیش وسیع‌تری تسریع می‌یابد و به‌صورت عامل مهمی برای ساخت‌دهی شخصیت فرد درمی‌آید. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت دلبستگی به مادر در نوجوانان کم‌شنوا و عادی انجام شد. روش کار: تعداد 20 نفر از نوجوانان کم‌شنوا و 20 نفر از نوجوانان عادی شهر بیرجند در بازه زمانی 92-93 به‌صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند و پرسشنامه دلبستگی نوجوانان با والدین و همسالان (IPPA-R) در اختیار آنان قرار گرفت این پرسشنامه شامل سه زیر مقیاس اعتماد، ارتباط، بیگانگی است. نتایج با استفاده از بسته نرم‌افزاری spss18 و آزمون تی دو نمونه مستقل مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: بین نوجوانان عادی و ناشنوا در میزان دلبستگی به مادر، اعتماد به مادر و ارتباط با مادر تفاوت معنادار وجود دارد (p<0.05)؛ اما بین دو گروه در میزان احساس بیگانگی با مادر تفاوت معنادار وجود ندارد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد دلبستگی به مادر، اعتماد به مادر و ارتباط با مادر در نوجوانان کم‌شنوا بیشتر از نوجوانان عادی است. با توجه به شرایط سخت نگهداری از نوجوانان کم‌شنوا پیشنهاد می‌شود اقدامات مشاوره‌ای، در اختیار گذاشتن نظام‌ها، منابع حمایتی از قبیل حمایت‌های بیمه‌ای، ارتقای سطح سواد والدین و حمایت‌های اقتصادی برای سازگاری مناسب‌تر خانواده با جو ناشی از معلولیت شنوایی کودک انجام گیرد. کلید واژه ها: دلبستگی، مادر، عادی، ناشنوا، بیرجند